بررسی جنبه‌های مهم تهیه قلمه برای تولید نهال گزشاهی در شرایط شور

نوع مقاله : مقاله ترویجی

نویسندگان

1 مرکز ملی تحقیقات شوری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد ایران.

2 مرکز ملی تحقیقات شوری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران

چکیده

گزشاهی (Tamarix aphylla L.) یکی از گونه‌های درختی مقاوم به شرایط محیطی مختلف و منحصر‌به‌فرد برای عرصه‌های بیابانی است. به دلیل سازگاری بالای این گیاه به انواع خاک‌های ماسه‌ای، رسی‌شور، و آب‌های نا‌متعارف به راحتی استقرار‌یافته و رشد می‌نماید. این گیاه علاوه‌بر‌اینکه به عنوان باد‌شکن در حاشیه مزارع کشاورزی، باغات و روستا‌ها و ... کشت می‌شود می‌تواند با هدف تثبیت ماسه و کاهش بیایان‌زایی و تولید چوب با اهداف شورورزی نیز مورد استفاده قرار گیرد. برای تکثیر انبوه این گیاه، راحت‌ترین و اقتصادی‌ترین روش، قلمه‌گیری است، هرچند عملیات کاشت گزشاهی عموماً با کاشت مستقیم قلمه در عرصه انجام می‌شود ولی با توجه به شرایط محیطی مختلف، وجود تنش‌های شوری و خشکی درصد استقرار قلمه‌ها در مناطق مختلف متفاوت و پایین می‌‌باشد. یرای این امر ضروری است نسبت به تولید نهال در شرایط خزانه اقدام نمود. برای این امر به زمان تهیه قلمه، خصوصیات ظاهری، نحوه کاشت قلمه و هم‌چنین شرایط محیطی برای تولید نهال باید توجه نمود. این مهم می‌تواند استقرار قابل قبول همراه با کیفیت رشد نهال‌ها را در عرصه به همراه داشته باشد. بررسی‌های به عمل‌آمده از این تحقیق نشان داد که با افزایش شوری، درصد جوانه‌زنی و رشد نهال کاهش می‌یابد، بنابراین برای استقرار یکنواخت گزشاهی در عرصه بهتر است نهال سازگاز‌شده آن مورد کشت قرار گیرد. برای تهیه نهال گزشاهی با توجه به زمان انتقال به عرصه باید از درخت مادری در آذر‌ماه یا تیر‌ماه قلمه‌هایی با ابعاد حداقل 20 سانتی‌متر طول و 2-1 سانتی‌متر قطر تهیه و در شرایط گلخانه با وجود رطوبت حداقل 50 درصد و دمای گرم در داخل کیسه‌های نهال کشت نمود. پس از رشد مناسب نهال‌ها (حداقل 60 روز پس از کاشت) با در نظر گرفتن شوری آب عرصه اصلی، نسبت به سازگاری و آبیاری نهال‌ها اقدام و در نهایت کشت نهال‌ها در عرصه اصلی انجام داد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات