بررسی اثر تنش شوری بر عملکرد و اجزای عملکرد برخی ژنوتیپ‎‌های خربزه (.Cucumis melo L)

نوع مقاله : مقاله ترویجی

نویسندگان

1 عضو هیات علمی بخش تحقیقات زراعی و باغی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی سیستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، زابل، ایران

2 عضو هیات علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی سیستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، زابل، ایران

چکیده

با توجه به قطع شدن ورود آب رودخانه هیرمند به منطقه سیستان، شور شدن آب چاهک‌ها و پایین آمدن عملکرد خربزه نیاز به ژنوتیپ‌های با دامنه تحمل بیشتر به شرایط شور از اهمیت ویژه‌ای برخوردار می‌باشد. به این منظور بررسی اثر تنش شوری بر روی عملکرد و برخی اجزای عملکرد ۲۵ ژنوتیپ خربزه، آزمایشی در قالب طرح مربع لاتیس در دو تکرار در سال زراعی 1386-1387 در ایستگاه تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی زهک در استان سیستان و بلوچستان به اجرا در آمد. آزمایش در دو قطعه جداگانه آبیاری با آب معمولی با آب رودخانه هیرمند (شوری 2 دسی‌زیمنس بر متر) و آبیاری با آب شور با شوری 8 دسی‌زیمنس بر متر با استفاده از آب چاهک انجام شد. نتایج این آزمایش نشان داد که همه صفات به جز تعداد میوه، قطر گوشت، قطر حفره، درصد قند و طول بوته اختلاف معنی‌دار نشان دادند. بیشترین میزان عملکرد میوه در شرایط آبیاری نرمال مربوط به توده محلی شماره ۱۲ با میزان 20553 کیلوگرم در هکتار و بیشترین آن در شرایط تنش شوری مربوط به همین ژنوتیپ با میزان 17337 کیلو‌گرم در هکتار حاصل شد. پس از آن، رقم شادگانی در شرایط آبیاری نرمال با میانگین عملکرد 18616 و در شرایط شور با میانگین 17193 کیلوگرم در هکتار نسبت به بقیه ژنوتیپ‌ها برتری نشان دادند. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده از این پژوهش، به کشاورزان منطقه سیستان که با مشکل شوری آب و خاک مواجه هستند توصیه می‌شود برای افزایش عملکرد و بهره‌وری مزارع خربزه خود، از توده محلی شماره 12 و رقم شادگانی استفاده کنند. این ارقام در شرایط شور نسبت به سایر ژنوتیپ‌ها عملکرد بهتری داشته‌اند و می‌توانند گزینه مناسبی برای کشت در اراضی شور منطقه باشند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات